Η γριούλα

Στην απέναντι πολυκατοικία, ζούσε μία γριούλα. Ή μάλλον επιζούσε. Καθόταν με τις ώρες στο αναπηρικό της καρότσι, παρκαρισμένο μπροστά στο τζάμι της μπαλκονόπορτας και μας χάζευε.Ή μάλλον είχε στραμμένο το απλανές της βλέμμα προς εμάς. Τώρα πια, διακρίνουμε μόνο κάτι δερμάτινες πολυθρόνες γραφείου. Ή μάλλον τις πλάτες τους. Εϊναι περίεργο, άλλα ώρες-ώρες μου λείπει η γριούλα.