Η θέα είναι εντυπωσιακή, καθώς κατηφορίζουμε από το οροπέδιο προς την κοιλάδα του Ιορδάνη. Μία απέραντη πεδιάδα που καταλήγει σε μία λίμνη με αλμυρό νερό, στην οποία δεν επιβιώνουν ούτε μικροοργανισμοί: τη Νεκρά Θάλασσα. Μία λίμνη που αργοπεθαίνει, καθώς εξατμίζονται τα νερά της, ελλείψει επαρκούς υδάτινης τροφοδότησης...Εδώ δεν βρίσκεται η Γη της Επαγγελίας;
Πάμε στο μοναδικό σημείο των συνόρων, όπου ένας επισκέπτης μπορεί να πλησιάσει και να δει από κοντά τον βαθύ και πλατύ Ιορδάνη ποταμό. Σήμερα όμως, δεν είναι παρά ένα ρυάκι που τους περισσότερους μήνες του χρόνου ούτε καν εκβάλλει στη Νεκρά Θάλασσα.
Βρισκόμαστε σε στρατιωτική περιοχή, όπως μαρτυρούν τα συρματοπλέγματα και οι σκοπιές. Οι φαντάροι χύμα, με το τσιγάρο στο χέρι, ανυπομονούν να τελειώσει η βάρδιά τους.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο, υποτίθεται ότι βαπτίστηκε ο Χριστός και οι διάφορες χριστιανικές εκκλησίες αντιπαλεύουν να κτίσουν έναν ναό για τους προσκυνητές τους.
Στις απέναντι επιβλητικές εγκαταστάσεις δεν υπάρχει κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας: τα σύνορα φυλάσσονται με υπερσύγχρονα τεχνολογικά μέσα.
Να και οι σημαίες του Ισραήλ και της "Παλαιστίνης" που κυματίζουν δίπλα-δίπλα, αν και η παλαιστινιακή καλύπτεται όλως τυχαίως από ένα δέντρο...Εγκαταλείπουμε σκεπτικοί την στρατοκρατούμενη και στραγγισμένη Γη της Επαγγελίας και σπεύδουμε να ανηφορίσουμε προς μέρη πιο φιλόξενα.
Αναρτήσεις
Kales oi episkepseis "out there"
ΑπάντησηΔιαγραφή