Ψυχοκοινωνιολογία

Καιρό είχα να δω κάποιον τόσο χαρούμενο στην σκυθρωπή Αθήνα. Ευδιάθετος και άνετος, ο νεαρός μιλάει στο κινητό. Μάλλον για γυναίκες, νυχτερινές εξόδους ή διακοπές. "Επιτέλους, το πήρα απόφαση. Αύριο έχω το πρώτο μου ραντεβού με τον ψυχολόγο. Δεν πάει άλλο". Έχει δίκιο, δεν πάει άλλο. Μια πόλη που δεν χαμογελάει ποτέ, ούτε στο μετρό, ούτε στα λεωφορεία, ούτε στις καφετέριες, ούτε έξω στους δρόμους. Πουθενά. Μία πόλη ψυχιατρείο, με ψυχασθενείς κατοίκους και μία ζηλευτή εξαίρεση, τον συνειδητοποιημένο νεαρό.