Λοιπόν, ξέρετε κάτι; ο μπαμπάς με χτυπάει συνέχεια. Εκείνος βέβαια το αρνείται. Αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή έχει αδύνατη μνήμη. Του θύμισα τότε, που με είχε χτυπήσει με τη ζώνη. Μου απάντησε "μα τί λες τώρα; είσαι στα καλά σου;", αλλά μετά το θυμήθηκε και το παραδέχτηκε: "μήπως εννοείς τη φορά που σε βοήθησα να σου βγάλω τη ζώνη και άθελά μου σε πόνεσα; Δεν σε χτύπησα όμως. Υπάρχει διαφορά". Εγώ όμως δεν την νιώθω την διαφορά. Εγώ πόνεσα. Και ναι, με χτύπησε. Την άλλη φορά πάλι, μου πάτησε το πόδι. Δεν το 'κανε επίτηδες, μου είπε. Και λοιπόν; Δηλαδή, δεν μετράει; Εγώ πάλι πόνεσα. Μετά, ισχυρίστηκε ότι υπάρχουν γονείς που χτυπάνε "πραγματικά" τα παιδιά τους, με χαστούκια και σφαλιάρες, αλλά δεν τον πιστεύω. Ούτε τη μαμά πιστεύω, την οποία επιστράτευσε ο μπαμπάς. Τέλος πάντων, όλο με χτυπάει αυτός ο κακός μπαμπάς.Στο σχολείο, έμαθα μία καινούργια έκφραση: "τώρα, σε λίγο". Σημαίνει "δεν με ενδιαφέρει". Μου το είπε δύο φορές η δασκάλα: όταν προσπάθησα να της πω ότι με έσπρωξε ο Δημήτρης και όταν την ειδοποίησα ότι είχα ολοκληρώσει τη ζωγραφιά μου και ήμουν έτοιμη να μαζέψω τα πράγματά μου για να φύγω.
Αύριο φεύγουμε. Πάμε εκδρομή. "Για να ψηφίσουμε" είπε ο μπαμπάς. Αλλά δεν κατάλαβα τί εννοούσε. Και όταν τον ρώτησα, με μπέρδεψε ακόμη περισσότερο με την απάντησή του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου