Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2009

Σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα

Είχαμε καιρό να βρεθούμε. Είναι αλήθεια ότι οι σχέσεις μας δεν ήταν ποτέ φιλικές, αλλά κύλησε τόσο νερό στο αυλάκι από τότε, που ξεγράφηκαν όσες αντιπάθειες που ενδεχομένως να υπήρχαν. Έτσι, όταν μου πρότειναν να έρθω στο τσιμπούσι, δεν αρνήθηκα. Ήταν κι εκείνη εκεί. Εκείνη, που δήλωνε πλήρη αφοσίωση στη δουλειά της, ομολογώντας τότε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια: "δεν μ' ενδιαφέρει και τόσο η προσωπική μου ζωή, γιατί η δουλειά μου με γεμίζει πλήρως".
Τώρα, νιόπαντρη και έγκυος, με απόλυτη ευθύτητα και πάλι, αναρωτήθηκε εάν θα μπορούσε να πάρει λιγότερη άδεια απ' αυτήν που δικαιούται για να αναθρέψει το παιδί της, γιατί δεν πιστεύει ότι είναι ικανή να αντέξει τόσο καιρό μακριά από τη δουλειά της. Από τη δουλειά της που την γεμίζει. Ή μάλλον, την αδειάζει, εκείνη κι όλους που συνθέτουν το πολύπλοκο παζλ της ζωής της.

1 σχόλιο:

  1. Would there be an opportunity to create a secondary market for leaves and holidays? For everyone's right balance, those willing to work more could swap holly-days with those willing to enjoy one additional family day. The world would be a better one, right? However, I am afraid this lady might very well be a unique example...on planet earth...long live this refreshing idea!

    ΑπάντησηΔιαγραφή