Νηπιαγωγείο 2009-2010 (σελ. 10)

Σήμερα είδαμε μια ταινία. Ήταν ασπρόμαυρη γιατί κατέγραφε γεγονότα που είχαν συμβεί πριν από πολλά χρόνια. Ήταν 17 Νοέμβρη. Όχι όμως του 2009, πιο παλιά. Ξέρω και την ιστορία.

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένας αρχηγός, που ήταν κακός και ο κόσμος ήθελε να τον αλλάξει. Και ξέρετε πόσα χρόνια κυβερνούσε την χώρα; 7 ολόκληρα χρόνια. Και τον λέγανε..... Καραμανλή (αν και η Κλεοπάτρα μου είπε ότι δεν είναι και τόσο κακός αυτός ο Καραμανλής αφού τον ψήφισαν μερικοί στις εκλογές). Ωχ, λάθος. Παπαδόπουλο τον λέγανε.

Κάποια παιδιά λοιπόν, σ' ένα σχολείο που το λένε Πολυτεχνείο (είναι φοβερό σχολείο, γιατί εκεί μαθαίνεις να φτιάχνεις σπίτια, γέφυρες, δρόμους κι ένα σωρό άλλα πράγματα) αποφάσισαν ότι το πράγμα δεν πήγαινε άλλο. Έπρεπε να αλλάξουν τον αρχηγό και να βάλουν κάποιον γνωστό τους στη θέση του. Φώναζαν λοιπόν δυνατά και ρυθμικά "ψω-μί, παι-δεί-α, ε-λευ-θε-ρί-α". Ο αρχηγός θύμωσε με τα παιδιά και έστειλε μερικά τανκς στο σχολείο, για να σταματήσει όλη αυτή η φασαρία. Ένα μάλιστα τανκς προχώρησε, έριξε κάτω την πύλη και πλάκωσε την ελληνική σημαία, που κρατούσαν τα παιδιά. Πολλά παιδιά σκοτώθηκαν, αλλά τα περισσότερα, ευτυχώς, σώθηκαν. Τώρα πια, έχουμε και ψωμί (τρώμε), και παιδεία (πάμε σχολείο), και ελευθερία (κάνουμε ό,τι θέλουμε).

Τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, προετοιμαζόμαστε και για τη σχολική γιορτή. Μαθαίνουμε και τα κάλαντα. Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι εκείνο που μας έμαθε ο Δημήτρης:

"Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά

Ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία

Κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα

Λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα

Κι ύστερα κύλησε ο καιρός κι η ιστορία

Πέρασε εύκολα απ΄τη μνήμη στην καρδιά

Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία

Εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

Λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα

Λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία

Κι ύστερα γήπεδο, στοιχήματα, καυγάς

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

Λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα

Λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα".

Το πιο περίεργο απ' όλα είναι ότι το ήξεραν το τραγούδι και η μαμά και ο μπαμπάς!

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία!!