Συσσίτιο

Μπήκαμε για τα καλά στον χειμώνα. Ο μουντός καιρός, τα βαριά και γκρίζα σύννεφα βάφουν την τσιμεντένια πόλη μας με όλες τις αποχρώσεις του γκρίζου, συνθέτοντας ένα θλιβερό ασπρόμαυρο τοπίο.

Ο γκριζομάλλης, με την σχεδόν άσπρη γενειάδα, μου φαίνεται κι εκείνος γκρίζος. Στέκεται μπροστά στο εστιατόριο με την ασπρόμαυρη επιγραφή "μαγειρευτό, σπιτικό φαγητό" και εκλιπαρεί τους βιαστικούς διαβάτες να του δώσουν κάτι να φάει. Εκείνοι όμως τον αποφεύγουν και τον αποστρέφονται, σαν τη λέπρα, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να ακούσουν την θερμή παράκληση του: "Σας παρακαλώ, δώστε μου να φάω. Πεινάω".

Μόνος ένας θαρραλέος περαστικός τόλμησε και κοντοστάθηκε, έκανε μεταστροφή, τον έπιασε από το μπράτσο και τον οδήγησε μέσα στο εστιατόριο, να φάει μαγειρευτό, σπιτικό φαγητό.

Ομοιοκαταληξία

"Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι

Εσείς πουλάτε την άσπρη σκόνοι"